Er wordt veel geschreven en gesproken over ‘emerging church’ en postmodernisme. Een van de kenmerken van de postmoderne christelijke beweging is dat er veel nadruk ligt op het christelijk leven in het hier en nu. Vandaag alle kopij voor het nieuwe Studiebijbel magazine afgewerkt. Het valt me op dat ook wij inderdaad veel aandacht hebben voor het hier en nu. Bijvoorbeeld met de grote aandacht voor de gaven van de Geest. Ook de belangstelling voor het leven en de ethiek van christenen in de vroege kerk hoort hier bij. Het persoonlijk levensverhaal krijgt alle aandacht en de focus is gericht op het heden
Toch is het voor mijn leven hier en nu ook belangrijk te beseffen dat dit leven slechts een aanloop is op een leven na de dood. Wanneer je denkt dat alles wat geleefd kan worden in dit ondermaanse moet gebeuren, wordt je leven gejaagd, onrustig en egoïstisch. En dat is het tegengestelde van een toegewijd christelijk leven. Dit leven is slechts een voorbereiding op het verheerlijkte leven wat ons beloofd is en waarvan ons een glimp getoond is in de opstanding van Jezus.
Een grote nadruk op het leven als christen hier en nu en tegelijk een grote verwachting van de toekomst, wanneer Christus verschijnt in heerlijkheid.
Het is belangrijk om de balans te bewaren.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Het is, denk ik, doordat wij het hier in het westen goed hebben wij minder met eeuwigheid of hemel bezig zijn.
BeantwoordenVerwijderenMij staat bij dat ik in "mindere" tijden er meer naar uikeek of dat het een troostende gedachte was.
Groet Frans