Postmodernisme en toekomstverwachting

Er wordt veel geschreven en gesproken over ‘emerging church’ en postmodernisme. Een van de kenmerken van de postmoderne christelijke beweging is dat er veel nadruk ligt op het christelijk leven in het hier en nu. Vandaag alle kopij voor het nieuwe Studiebijbel magazine afgewerkt. Het valt me op dat ook wij inderdaad veel aandacht hebben voor het hier en nu. Bijvoorbeeld met de grote aandacht voor de gaven van de Geest. Ook de belangstelling voor het leven en de ethiek van christenen in de vroege kerk hoort hier bij. Het persoonlijk levensverhaal krijgt alle aandacht en de focus is gericht op het heden

Toch is het voor mijn leven hier en nu ook belangrijk te beseffen dat dit leven slechts een aanloop is op een leven na de dood. Wanneer je denkt dat alles wat geleefd kan worden in dit ondermaanse moet gebeuren, wordt je leven gejaagd, onrustig en egoïstisch. En dat is het tegengestelde van een toegewijd christelijk leven. Dit leven is slechts een voorbereiding op het verheerlijkte leven wat ons beloofd is en waarvan ons een glimp getoond is in de opstanding van Jezus.
Een grote nadruk op het leven als christen hier en nu en tegelijk een grote verwachting van de toekomst, wanneer Christus verschijnt in heerlijkheid.
Het is belangrijk om de balans te bewaren.

Respect voor de overheid en beproevingen

Vandaag weer telefonisch contact gehad met een bevriende broeder in Ghana, die in het ziekenhuis ligt. Wij hebben hem geholpen met het registreren van zijn kerk. Bij het afhalen van de registratie twee weken terug, werd hij door de politie opgepakt. Hij werd verdacht van het registreren van een occult genootschap en werd opgesloten tussen zware criminelen. Nadat wij losgeld hebben betaald via een bepaald omslachtige weg, komt hij vrij. Maar hij is zo geslagen dat hij veel pijn heeft en bijna geen adem kan halen. Zijn borst zwelt op. In het ziekenhuis blijkt dat er drie ribben zijn gebroken. Wij zouden hen juist in oktober bezoeken. Durf ik nog wel naar een land waar de politie zo crimineel is? Wat betekent geloven in een van God gegeven overheid eigenlijk in de praktijk (Rom.13)? Ik zou het werkelijk niet weten in dit geval. Wat ben ik blij dat we God meer moeten gehoorzamen dan mensen! (Hand.5:29). Hoe ik over politiek denk, lees je hier.

Geestesgaven ook tot nut voor ongelovigen

Vandaag heb ik een artikel voor het Studiebijbel magazine (septembernummer) geschreven over het nut van de gaven van de Geest. Een paar conclusies:
1. Paulus maakt geen onderscheid tussen gewone en bijzondere ('bovennatuurlijke') gaven. Zie bijvoorbeeld zijn lijst in Rom.12:6-8.
2. Het is belangrijker zelf een gave te zijn dan om gaven te hebben. De belangrijkste gaven zijn mensen (1Kor.12:28; Ef.4:11).
3. Paulus hanteert een hele brede opvatting van geestesgaven. Hieronder vallen bij hem naast bijzondere geestesuitingen ook alledaagse gaven en talenten, maar bijvoorbeeld ook zijn maatschappelijke status van celibatair (1Kor.7:7). Alles wat een christen uit genade is of mag doen voor de Heer, ziet hij als een charisma.
4. De gaven van de Geest zijn niet alleen tot nut voor de opbouw van de gemeente, maar bevorderen ook de bekering van ongelovigen (1Kor.14:24-25). Dit gebeurt bijvoorbeeld bij de genezing van Eneas (Hand.9:32-35) en de opwekking uit de dood van Dorcas (Hand.9:37-43). Dit noemt men wel power-evangelism.

Waarom zo weinig interesse voor Moltmann?

Met veel interesse heb ik de masterscriptie van Peter van den Berg gelezen over Moltmanns messiaanse en charismatische ecclesiologie. Hij gaat hiermee op 18 augustus afstuderen in Utrecht.
Het is bij mijn weten de tweede student in Nederland die afstudeert op Moltmann. Het blijft voor mij een grote vraag waarom er in Nederland tot nu toe zo weinig interesse voor Moltmann is. De reden kan toch niet zijn dat je iemand niet leest omdat je het op bepaalde punten niet met hem eens bent! Moltmann is een universalist en ik zeker niet, om maar eens iets te noemen. Maar tegelijkertijd moet ik zeggen dat er geen theoloog is die mij de laatste 10 jaar meer geboeid heeft dan Moltmann.
Ik schreef over mijn interesse voor hem in 2005 in Soteria.
Omdat momenteel onder evangelische studenten steeds meer interesse komt voor de emerging churches en de theologie van de transformatie, verwacht ik dat Moltmann de komende jaren steeds meer gelezen zal worden.
Bij deze feliciteer ik Peter van den Berg met zijn schitterende studie.

Zal ik wel een een blog beginnen?

Gisteren heb ik mijn blog geactiveerd en vandaag vertrouw ik wat onwennig de eerste woorden aan mijn blog toe. Ik weet nog niet of het wat voor me is, maar het reflecteren op de dingen die gebeuren doe ik graag. Tijdens het wandelen met de hond overdenk ik de koppen in de krant en het nieuws van de dag. Aan tafel in de woongemeenschap waarin ik woon is het net de wereld in het klein. De hele wereld komt langs, maar alles in staccato. Een blog lijkt me net zo iets, maar met het voordeel dat je in eerste instantie alleen aan het woord bent.
Ik ga nu eens kijken hoe je reacties kunt krijgen.
Dus vandaag geen wereldschokkende opmerkingen.