De feestmaand December is begonnen. De maand staat in het teken van Kerst. Al weken van tevoren zijn we in de voorbereiding om er iets moois van te maken. Even mooi, maar liefst nog iets mooier dan vorig jaar. Een belangrijke drijfveer in onze westerse cultuur is vooruitgang. Alles moet steeds mooier, beter, groter etc. worden. Stilstand is achteruitgang zegt men. En daarom maakt de economische crisis velen bang, want door de crisis stagneert de vooruitgang, we staan stil en dan gaat het fout ….
Als christenen worden wij echter opgeroepen om juist meer stil te staan en ons te bezinnen op de dingen waar we mee bezig zijn. We worden voortdurend opgeroepen om ons vertrouwen niet te stellen op onzekere aardse machten, maar om op God te vertrouwen.
De Messiaanse Koning werd geboren als een kind, een kind dat volledig afhankelijk is van ouders, omstanders en omstandigheden … van God dus. Hoe klein en onbelangrijk is de geboorte van een enkele baby in het licht van de wereldproblemen, maar toch … Een klein kind in een kribbe, dat de Verlosser van de mensheid blijkt te zijn.
Niet groot, groter, grootst, maar de dag van de kleine dingen waarderen. Het Koninkrijk begint zo klein als een mosterdzaadje en om er binnen te komen, moeten we worden als een klein kind. Klein, kleiner … Waarom? Opdat God de Schepper alle eer krijgt!
Eén enkel kind maakt het verschil tussen dood en leven, tussen hoop en wanhoop. Wij zijn het ‘lichaam van Christus’ en mogen Hem vertegenwoordigen op aarde. Schitteren als sterren in een donkere wereld. Eén enkele man of vrouw kan het verschil maken.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten